Zorgverleners die werken voor mensen een persoonsgebonden budget hebben vaak geen arbeidscontract, omdat zij familie zijn van de budgethouder. Daardoor hebben zij geen sociaal vangnet. Dit vormt een groot probleem voor deze hardwerkende mensen wanneer het werk plotseling stopt, bijvoorbeeld door opname in een instelling of het overlijden van het familielid dat zij verzorgden. Bekijk ook de uitzending van Nieuwsuur van 5 juli over dit onderwerp.
Familieovereenkomst
Een zorgverlener die ook familielid is, mag vaak geen arbeidsovereenkomst aangaan met de budgethouder. Volgens het kabinet en de uitvoerende instanties kunnen familieleden met elkaar geen formele arbeidsrelatie hebben. Zij kunnen dan een zogenaamde familieovereenkomst afsluiten. Bij deze overeenkomst lopen zij belangrijke sociale zekerheden mis. Zij hebben geen recht op zaken als doorbetaling bij werkloosheid. Dus zodra het werkt stopt, stopt direct de vergoeding vanuit het pgb.
Arbeidsovereenkomst
De Centrale Raad van Beroep (CRvB) oordeelde eerder dit jaar dat pgb-zorgverleners die via een arbeidsovereenkomst in een particulier huishouden werken niet mogen worden uitgesloten van het recht op sociale zekerheid. Elke zorgverlener met een arbeidsovereenkomst is voortaan verzekerd voor onder andere een WW-uitkering. Lees hier het artikel over de uitspraak van de CRvB.
Wat vinden en wat doen wij?
Wij vinden de uitspraak van de CRvB een grote stap in de juiste richting. Nu moet er ook iets voor de familie-zorgverleners geregeld worden. Iedereen die werkt heeft recht op een sociaal vangnet. Zorgverleners die werken voor naasten met een pgb spelen een essentiële rol in het zorglandschap. Zij bieden waardevolle ondersteuning en zorgen ervoor dat mensen in hun eigen vertrouwde omgeving kunnen blijven. Het ontbreken van een sociaal vangnet voor deze zorgverleners veroorzaakt soms schrijnende situaties. Dat moet anders.
Eerder werkten wij al mee aan een onderzoek naar de bestaanszekerheid van ouders met een kind die pgb-zorg vanuit de Zvw krijgen. Uit het onderzoek bleek dat het belangrijk is om een vangnet te regelen voor ouders die zelf intensieve zorg geven aan hun kind. Dit geldt niet alleen voor zorgverleners in de Zvw, maar ook voor de overige zorgwetten (Wlz/Wmo/Jeugdwet). Lees hier het rapport.
Wij strijden al jaren voor:
- Betere informatievoorziening. Zij worden vooraf niet voldoende geïnformeerd over alle haken en ogen en de risico’s die zij nemen. Het is van groot belang dat de verstrekker het gesprek met hen aangaat hierover.
- Een overbruggingsperiode. Wij stellen een overbruggingsperiode voor van ongeveer 6 maanden, waarin deze zorgverleners worden doorbetaald vanuit een sociale voorziening (vergelijkbaar met een ww).
- Begeleiding bij de herintegratie. Aan het eind van de overbruggingsperiode moeten de zorgverleners begeleiding krijgen bij herintegratie op de arbeidsmarkt. Zij hebben soms jarenlang gezorgd en kunnen niet altijd zomaar weer aan de slag in hun oude sector. Wel hebben zij in die jaren veel andere vaardigheden opgedaan. Het zou voor deze zorgverleners en voor de maatschappij veel opleveren als er samen naar de mogelijkheden zou worden gekeken.
Wij hebben deze punten ook ingebracht bij het bovengenoemde onderzoek over bestaanszekerheid.