Er gaat veel mis bij de aanvraag van een hulpmiddel. Toen dit ook op tv in het programma Kassa breed werd uitgemeten, startte minister Hugo de Jonge met spoed een actieteam. Na anderhalf jaar is er vooruitgang geboekt.
Op 10 juni 2021 was er een congres waarin is stilgestaan bij ‘waar we vandaan komen’ en wat er intussen is afgesproken over de verbetering. Wij namen deel aan dit congres, om het belang van het pgb te benadrukken. En ook om gemeenten op te roepen zich daadwerkelijk aan de nieuwe afspraken te gaan houden.
‘Er moet een einde komen aan moeizame aanvragen en toekenning van hulpmiddelen, aan het veel te lang wachten op levering en onderhoud van hulpmiddelen, of het niet leveren van de juiste hulpmiddelen, zoals rolstoelen, trap- en tilliften. Maar ook aan het moeizaam toekennen van een pgb voor hulpmiddelen en aan te lage vergoedingen bij aanschaf met een pgb.’ Dat staat in het actieplan, ondertekend door 50 partijen, waaronder de gemeenten en leveranciers van hulpmiddelen. In een vorig jaar al vastgelegd landelijk normenkader beloven zij beterschap, veel betere samenwerking, het verminderen van bureaucratie, het versimpelen van aanvragen en het verbeteren van de communicatie met mensen die de hulpmiddelen nodig hebben.
Werken aan uitvoering actieplan
Intussen is er veel werk verzet om het actieplan uit te kunnen gaan voeren. ‘In dit proces moest de positie van de gebruiker, de mogelijkheid voor eigen regie en aanschaf met een pgb nog wel bevochten worden’, vertelt Aline Molenaar, onze directeur. ‘Dat ging niet van een leien dakje. Men vroeg zich vaak af waarom een hulpmiddel verkregen in natura niet voldeed? Dat hebben we steeds weer uitgelegd – bijvoorbeeld omdat de rolstoel van jouw keuze niet geleverd kan worden door een door de gemeente gecontracteerde leverancier – met als gevolg dat onze punten uiteindelijk zijn opgenomen in het landelijke normenkader en de verschillende convenanten, de overeenkomsten waaraan de ondertekenaars zich gaan houden.’
Voor ons belangrijke punten
De volgende punten werden voorheen niet of onvoldoende uitgevoerd.
- Informeer mensen over de mogelijkheid het hulpmiddel met een pgb aan te schaffen.
- Vergoed de kosten voor onderhoud, reparatie en verzekering als je een hulpmiddel met een pgb aanschaft.
- Geef bij de toekenning een reëel tarief op basis van de offerte. Afgestemd op het hulpmiddel met alles erop en eraan, volledig aangepast aan de behoefte van de gebruiker. Met aanpassingen die vaak met het advies van een ergotherapeut tot stand zijn gekomen.
- Behoud van jouw hulpmiddel bij verhuizing.
Deze punten zijn nu opgenomen in de convenanten en waren vorig jaar al vastgesteld in het landelijk normenkader.
Reële vergoeding
‘Alleen moeten we goed opletten dat over het derde punt geen misverstand gaat ontstaan’, vertelt Aline. ‘In de Wmo staat namelijk dat het tarief van het pgb niet hoger mag zijn dan het tarief in natura. Probleem bij hulpmiddelen is dat gemeenten de vergoeding bij een pgb afleiden van de overeenkomst die zij met leveranciers hebben afgesloten. Daarin hebben zij meestal een korting bedongen. Die korting krijg je niet als je het hulpmiddel aanschaft met een pgb. In dat geval moeten gemeenten dus een reële vergoeding geven, gebaseerd op de offerte. Dit bleef lange tijd een discussiepunt, maar het is nu in elk geval goed vastgelegd en we rekenen erop dat dit ook zo wordt uitgevoerd.’
Nu ondertekenen
Aline: ‘Voor ons was het congres op 10 juni de start van het verbetertraject. We stelden vast dat we nu toe zijn aan de vervolgstap: gemeenten moeten zich eraan gaan houden. Ik heb een vurig pleidooi gehouden richting gemeenten en hen opgeroepen de convenanten te ondertekenen en de handreikingen uit te voeren zoals deze bedoeld zijn. Dat is van essentieel belang, anders verandert er weinig vrees ik. Het is de vraag of gemeenten dit gaan doen. Wij houden het in de gaten, wees daarvan overtuigd!’