Onze zoon André (41) heeft een ernstige vorm van neurofibromatose, een verstandelijke beperking en aanverwant autisme. Mijn vrouw (62) heeft een secundair progressieve ms, astma, epilepsie en nog andere beperkingen. Het pgb maakt het voor ons mogelijk om als gezin bij elkaar te blijven.
Als gezin bij elkaar
Als het pgb niet zou bestaan, zou ik het als echtgenoot/vader (64) niet redden. André zou dan in een instelling moeten gaan wonen. En mijn vrouw in een verzorgingshuis. Ons gezin zou dan uit elkaar vallen. We redden het thuis met de hulp die wij hebben. Ook al loopt het niet altijd even goed. Het duurt soms even voordat je de juiste mensen hebt gevonden. Op dit moment gaat het prima! Wij hopen het zo nog heel lang vol te houden en zien wel wat de toekomst ons brengt.