Mijn naam is Veroni Steentjes (44). Sinds mijn verhuizing vanuit Awbz-instelling ‘Het Dorp’ naar een Fokuswoning in 2003 heb ik een pgb vanuit de Wmo en de Zvw. Destijds was er vrijheid, maar na 25 jaar pgb-bestaan, is het met de vrijheid gedaan. Gemeente en zorgverzekeraar bepalen steeds meer.
Geen tralieleven
Mijn lichaam werkt niet maar mijn geest wel. Ik wil zelf regeren over mijn eigen lichaam en leven. Ik wil zelf bepalen wie wat doet in mijn zorg en woning. Zonder pgb kan ik niet vrij leven en kan ik weer naar een instelling toe. Moet ik inboeten aan eigen regie, zelfstandigheid en vrijheid en ga ik terug naar een bepaald tralieleven.
Ik dirigeer mijn eigen orkest
De originele pgb-opzet stond voor vrijheid en zelfstandigheid voor mensen met een lichamelijke handicap of chronische ziekte die zelf hun eigen zorg en begeleiding konden inkopen. In de jaren later zijn meer doelgroepen aan het pgb toegevoegd, waardoor het originele plan en deze doelgroep minder zichtbaar is. Als je chronisch ziek bent is het fijn dat je zelf kunt bepalen. Als ik veel pijn heb, kan ik beter Janneke vragen. Als er gestreken moet worden, vraag ik Joke. Zo dirigeer ik mijn eigen orkest.
Weg eigen regie
Destijds was er vrijheid in het pgb. Wie, wat, waar en wanneer bepaalde ik zelf. Nu bepalen de zorgverzekeraar en gemeenten steeds meer. De zorgverzekeraar legt het uurtarief op en wil voor een toegekende aanvraag weten wie welke zorg gaat doen met hoeveel uren. Weg eigen regie! Veel tijd gaat ook in bureaucratie zitten.
Zorg dat er pgb-taart overblijft
Er wordt steeds gesneden in de pgb taart. De taart moet ook met meer mensen en instellingen gedeeld worden. Pgb = misbruik wordt uitvergroot waardoor het pgb een negatieve naam krijgt en een moeilijke toekomst. Straks is er geen taartpuntje pgb meer over. Ik ben lid van Per Saldo, omdat ze jarenlang goed mijn pgb-belangen behartigen! Zorg dat er een pgb-taartpunt, dus toekomst, overblijft!