Corina Heijstek is 58 jaar, getrouwd met Bert, moeder van 3 kinderen en oma van 3 kleinkinderen. In 1995 raakt zij gehandicapt tijdens de zwangerschap van haar derde kind. Zij had toen zoveel last van bekkeninstabiliteit, dat een operatie noodzakelijk was. Helaas verliep de operatie niet goed. Ze komt in een ligrolstoel terecht. Corina besluit al snel dat zij zelf de regie over haar leven wil houden en haar zorg wil organiseren zoals dat bij haar past. Dit doet zij met behulp van een pgb. Ze is het 157e lid van Per Saldo, dat dan net is opgericht.
Dankzij het pgb bepaal ik zelf van wie, ik waar en wanneer welke hulp krijg. Op de manier die het beste bij mij en mijn gezin past. Ik heb nu een team van 7 hulpverleners. De eigen regie betekent voor mij vrijheid, en een zo normaal mogelijk leven leiden, waarin mijn handicap een onderdeel is, maar zeker niet leidend. Ik sta aan het roer van mijn eigen leven.
Het pgb is voor mij dus heel belangrijk. Zo belangrijk, dat ik me hier al snel vanuit Per Saldo voor ben gaan inzetten. Vanuit mijn bestuursfunctie, vrij aan het begin van de start van het pgb, heb ik altijd geknokt voor regionale ondersteuning. Zo mocht ik vanuit Per Saldo het eerste regionale steunpunt openen en bemensen. Daarnaast gaf ik vanuit Per Saldo lezingen over de mogelijkheden en onmogelijkheden van het pgb. Ook dacht ik mee in werkgroepen over bepaalde thema’s, zoals het trekkingsrecht en het PGB Portaal. Nu ga ik regelmatig mee op werkbezoeken van Per Saldo aan bewindslieden, Kamerleden en beleidsmakers. Daar vertel ik dan mijn verhaal en waar ik allemaal tegenaan loop en wat er beter zou moeten.’
‘Ik vind het pgb nog steeds een geweldig instrument om zelf de benodigde zorg te regelen op een manier die bij mij past. Helaas heb ik het pgb in de loop der jaren wel steeds ingewikkelder zien worden. Er zitten naast voordelen ook behoorlijk wat plichten aan het pgb. Zo krijg je als werkgever bijvoorbeeld te maken met ingewikkelde regelgeving als je hulpverlener langdurig ziek wordt. Ook de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) maakt het er niet makkelijker op, als je bijvoorbeeld een oproepovereenkomst met iemand afsluit. Zelf maak ik daar veel gebruik van. Gelukkig heb ik fantastische hulpverleners, die mij niet strikt aan deze wet houden, anders zou het werken met oproepkrachten voor mij geen optie meer zijn. Ik moet namelijk 4 dagen van tevoren iemand schriftelijk verzoeken om voor mij te werken. Maar als dit dan toch niet nodig is, dan ben ik volgens de WAB wel verplicht om de afgesproken uren uit te betalen. Alleen mag dit niet uit mijn pgb, want daarvan mag je alleen geleverde zorg betalen. Dan zou ik dit dus uit eigen zak moeten betalen.
Een van de zaken waar ik me op dit moment samen met Per Saldo hard voor maak, is één onafhankelijk toegangsloket, waar mensen met al hun zorg- en ondersteuningsvragen terecht kunnen. Vanuit dat loket moet er integraal naar alle zorg- en ondersteuningsvragen worden gekeken en worden bepaald welk (zorg)domein waarvoor verantwoordelijk is. Vervolgens wordt de toekenning en beschikking door de juiste verstrekker geregeld. Zo kunnen zaken domeinoverstijgend geregeld worden.’
Bron: Eigenwijs nr. 2 december 2024