Goedemorgen u spreekt met Luuk van het UWV, waarmee kan ik u helpen?’ ‘Hallo met Eva, ik heb even een vraagje. Mijn aan gepaste auto is zojuist onverwacht kapot gegaan en ik kan niet met de trein naar mijn werk reizen vanwege mijn elektrische rolstoel. Nou weet ik dat ik dan vervangend vervoer kan krijgen, alleen hoe regel ik dat precies?’ ‘Daarvoor moet u een voorziening aanvragen.’ Bij het horen van het woord voorziening gaan mijn nekharen al overeind staan.
‘Ehm… nou dat denk ik niet, want dat duurt nogal lang en ik moet morgen gewoon naar mijn werk. Is het niet zo dat ik een taxi mag regelen en een deel van de kosten dan bij jullie kan declareren? Zonder voorziening kunnen wij geen vergoedingen verstrekken. Ik verlies mijn geduld. Sorry meneer, maar het aanvragen van een voorziening plus de goedkeuring daarvan duurt minstens zes weken, die tijd heb ik niet. Ik moet ook gewoon naar mijn werk, mijn werk is hartstikke belangrijk. U hebt makkelijk praten, want u kunt waarschijnlijk gewoon een auto lenen of huren wanneer die van uzelf stuk is, maar dat kan ik niet! , schreeuw ik door de telefoon.
Tranen prikken achter mijn ogen, maar ik wil niet huilen. Luuk reageert geïrriteerd dat dit nou eenmaal de gang van zaken is en dat dat dan “erg jammer voor mij is . Een traan rolt geruisloos over mijn wang. ‘Kan ik iemand van hogerop spreken? , vraag ik bits. ‘Nee dat gaat niet, ik kan wel een terugbel verzoek maken. Als ik ophang barst ik in huilen uit en bel ik mama. Mama is hoorbaar geïrriteerd. ‘Misschien kun je Joep even bellen? Joep is een goede vriend en heeft ook een aangepaste auto via het UWV. Als ik Joep het verhaal vertel, hoor ik dat hij het herkend en begrijpt als geen ander. ‘Dat vervangend vervoer kun je inder daad gewoon deels declareren Eef, heb ik ook wel eens gedaan. Ik stuur je het nummer van Jan, hij gaat over de voorzieningen bij het UWV en ik weet zeker dat hij je kan helpen.
Na welgeteld twee minuten met Jan te hebben gebeld, is het geregeld. ‘Regel zelf maar taxivervoer, dan kun je de factuur naar mij mailen en regel ik die declaratie wel.’ Ik bedank Jan uit de grond van mijn hart. Een dag later gaat mijn telefoon: ‘Hoi met Cindy van het UWV, ik had een terugbel verzoek gekregen.’ Ik vertel haar het hele verhaal en dat het inmiddels opgelost is, maar dat ik erg geraakt ben door de manier waarop Luuk met mij sprak. Cindy vertelt dat er net een groep nieuwe mensen is begonnen die duidelijk nog niet alles weten. Ze biedt haar excuses aan en zal het terugkoppelen naar Luuk. Ik hoop dat-ie flink op z’n flikker krijgt. Dat zou “erg jammer” voor hem zijn.