Daphne de Meijer is een international in het Nederlands Team Powerchair Hockey (PCH). In oktober verdedigt het team de titel tijdens het EK in Denemarken. Een uitdaging waar Daphne veel zin in heeft. Binnenkort verhuist zij naar Den Bosch, waar ze gaat samenwonen met haar vriend. Voor de verzorging die ze nodig heeft bij het opstarten in de ochtend en bij het naar bed gaan, wil ze een zorgteam samenstellen, met behulp van een pgb vanuit de Zvw.
Daphne heeft de progressieve spierziekte SMA, waardoor ze al sinds haar tweede jaar in een rolstoel zit. Daphne: ‘Op dit moment is mijn moeder mijn enige zorgverlener. Zij ondersteunt mij bij het uit bed komen, douchen en aankleden en aan het eind van de dag bij het naar bed gaan. Ik krijg ook een pgb voor begeleiding vanuit de gemeente en van dat budget gaat mijn moeder mee naar trainingen en wedstrijden. Verder heb ik een aangepaste sportrolstoel, die ik deels vanuit het sportbudget van de gemeente vergoed heb gekregen en deels door Stichting Uniek Sporten.’
Zorgteam
Na de verhuizing van Daphne blijft haar moeder haar nog wel deels ondersteunen, evenals haar vriend, maar Daphne heeft meer zorg nodig. Daarom is ze de afgelopen tijd druk bezig geweest om zorgverleners te zoeken die haar die zorg kunnen bieden. Daphne: ‘Ik zoek 5 zorgverleners die een vast aantal uren kunnen komen en nog 1 die flexibel kan invallen. Ik heb inmiddels 4 mensen gevonden, via de Nationale Hulpgids. Dat ging redelijk goed, maar mensen reageren niet altijd even snel. Dus ik probeer het nu ook via 2 Facebookgroepen en via mijn eigen netwerk. De komende maanden moeten gaan uitwijzen of er echt een klik is met de mensen die ik heb ingehuurd en of ze betrouwbaar zijn. Verder heb ik een aanvraag ingediend om van een informeel tarief naar een formeel tarief te gaan. Dat tarief ligt hoger, dus daar moet ik goedkeuring voor krijgen.’
Gescout
Daphne is sinds 2017 lid van de selectie van het Nederlands Team PCH. ‘Ik speelde bij een club in Breda toen ik werd gescout voor het Nederlands Team. Ik speel hockey met een T-stick, omdat ik niet voldoende kracht heb voor een handstick. Ik ben dus verdediger in het veld. Twee jaar geleden ben ik voor het eerst meegegaan naar een internationaal toernooi. Dit was het wereldkampioenschap in Zwitserland. We zijn toen tweede geworden. Bij het Nederlands Team hebben we een heel begeleidingsteam van vrijwilligers die meegaan en ons helpen met de zorg. Dit zijn zorgverleners, maar bijvoorbeeld ook een arts en een fysiotherapeut.’
Een hele organisatie
Het Nederlands Team traint in principe 1 keer per maand, maar voor een grote wedstrijd, zoals het EK, trainen ze vaker. Daarnaast traint ze 1 keer per week bij haar club in Eindhoven. En ze hebben ook toernooidagen met dit team. ‘Als ik naar een training of een wedstrijd ga, moet er altijd een zorgverlener mee. Ik rijd zelf in mijn aangepaste bus, en er gaan twee rolstoelen mee. De zorgverlener moet mij van de ene rolstoel in de andere rolstoel tillen.’
Belangrijk
‘Het hockey betekent veel voor mij. Ik vind het heel leuk om een teamsport te doen, en sporten is natuurlijk sowieso goed voor je. Ik haal er veel energie uit en ik heb er verschillende vriendschappen aan over gehouden. Ook waren de rolstoelsporters toen ik jong was echte rolmodellen voor mij. Ik zag dat mensen die in een rolstoel zaten ook gewoon autoreden, werkten en een relatie hadden. Dat was voor mij wel een eyeopener. En we wisselen vaak tips uit, zoals over het aanvragen van een sportrolstoel. Verder is het heel gezellig met ons team, we gaan ook regelmatig samen eten. En ik heb mijn vriend leren kennen via de hockey. Ik kan me geen leven voorstellen zonder hockey!’
Bron: Eigenwijs nr. 1 juni 2024