Lees de ervaringen van budgethouders, of hun vertegenwoordiger of zorgverlener, over het pgb en onze vereniging.
Pieter en Margit
Pieter is medeoprichter van een pgb-ouderinitiatief in Wageningen en Margit werkt er als persoonlijk begeleider. Door de gestegen zorgkosten en doordat pgb-tarieven niet hard genoeg meestijgen, dreigt het ouderinitiatief in de problemen te komen.
Corina raakt gehandicapt tijdens de zwangerschap. Zij had toen zoveel last van bekkeninstabiliteit, dat een operatie noodzakelijk was. De operatie verliep helaas niet goed.
Daphne is een international in het Nederlands Team Powerchair Hockey. Binnenkort verhuist zij naar Den Bosch, waar ze gaat samenwonen. Ze wil een zorgteam samenstellen, met behulp van een pgb vanuit de Zvw.
David Opdam heeft een 3-jarig zoontje Louie, dat cerebrale parese heeft. David en zijn vriendin Wendela houden erg veel van reizen en de natuur. Ze willen dat hun zoontje dat ook kan ervaren.
‘Normaal meedoen’, het is een rode draad in Mirnou’s leven. Dat begon al in haar jeugd, toen haar moeder haar dochter met SMA type 2 precies zo behandelde als haar gezonde broer.
Het pgb stelt Gregory in staat om een actief leven te leiden en mee te doen in de maatschappij. Maar, zoals Gregory zelf zegt: ‘Je moet goed onderlegd en mondig zijn, wil je een pgb krijgen’.
Dat er veel komt kijken bij het opstarten van een ouderinitiatief was Frank vanaf het begin wel duidelijk, maar dat het ook een kwestie is van betrokken blijven, realiseerde hij zich pas gaandeweg.
In veel gemeenten zijn de tarieven voor het pgb niet toereikend om passende zorg in te kunnen kopen. Richard Lavalle protesteerde bij zijn gemeente Landgraaf, en met succes.
Wellicht herken je Naomi Vervaart (33). Ze plaatste namelijk een bericht op LinkedIn, over de administratieve rompslomp die bij haar beperking komt kijken en dat dit voelt als een tweede fulltime baan.
Erwin is competitief ingesteld en wil graag wedstrijdzeilen. De individuele begeleiding die hij daarvoor aanvraagt, wordt afgewezen. Als pluslid van onze vereniging besloot Erwin bij onze juridische afdeling aan te kloppen.
Zorgen is mijn talent. Ik vind het daarom een gekke gewaarwording dat ik toch naar het punt ben toegegroeid waarop ik zeg: ‘Mijn zoon heeft een beperking, er is meer nodig.’
Ik voelde veel vrijheid, had het gevoel dat ik mijn leven weer terug had. In het verpleeghuis werd alles voor me gedaan en voor alle handelingen waren vaste tijdstippen. Nu kon ik veel meer zelf bepalen.
